مرحله 1: شناخت و پذیرش اختلال گفتار اولین گام در رسیدگی به اختلال گفتاری این است که تشخیص دهید و بپذیرید که این اختلال را دارید. این خودآگاهی بسیار مهم است زیرا به شما این امکان را می دهد که به دنبال کمک مناسب باشید و گام های لازم را برای بهبود بردارید.

مرحله 2: با یک آسیب شناس گفتار-زبان (SLP) مشورت کنید آسیب شناس گفتار-زبان متخصصی است که در تشخیص و درمان اختلالات گفتاری تخصص دارد. مشاوره با یک SLP به شما کمک می کند تا ماهیت اختلال گفتاری خاص خود را درک کنید و شما را به سمت گزینه های درمانی موثر راهنمایی کند.

مرحله 3: یک برنامه درمانی سفارشی را دنبال کنید بر اساس ارزیابی شما، SLP یک برنامه درمانی سفارشی متناسب با نیازهای خاص شما ایجاد خواهد کرد. این طرح ممکن است شامل تکنیک‌ها، تمرین‌ها یا فعالیت‌های درمانی مختلف با هدف بهبود گفتار شما باشد.

مرحله 4: تمرینات گفتاری را به طور منظم انجام دهید تمرین مداوم کلید غلبه بر اختلال گفتار است. SLP شما تمرینات خاصی را برای هدف قرار دادن مناطق مشکل ارائه می دهد. تمرین منظم به تقویت عضلات گفتاری، بهبود هماهنگی و افزایش مهارت های ارتباطی کلی کمک می کند.

مرحله 5: کار بر روی تکنیک های تنفس و آرامش تنفس نقش مهمی در تولید گفتار دارد. یادگیری تکنیک های تنفس مناسب می‌تواند به کنترل جریان هوا در حین صحبت کردن، کاهش تنش و بهبود وضوح کلی گفتار کمک کند. تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن نیز می‌توانند به مدیریت اضطراب مربوط به صحبت کردن کمک کنند.

مرحله 6: تقویت صدا و بیان صدا اختلالات گفتاری اغلب بر فرافکنی و بیان صوتی تأثیر می گذارد. کار بر روی تکنیک هایی برای تقویت این جنبه های گفتار می‌تواند به طور قابل توجهی درک را بهبود بخشد. SLP شما ممکن است شما را در مورد کنترل تنفس، قرار دادن صدا و تمرینات زبان برای بهبود وضوح و بیان راهنمایی کند.

مرحله 7: از یک گروه یا انجمن گفتار درمانی کمک بگیرید پیوستن به یک گروه یا جامعه گفتار درمانی می‌تواند حمایت و تشویق ارزشمندی را در طول سفر شما فراهم کند. تعامل با افرادی که با چالش های مشابه روبرو هستند می‌تواند اعتماد به نفس شما را افزایش دهد، نکات عملی ارائه دهد و احساس تعلق ایجاد کند.

مرحله 8: صبر و استقامت را حفظ کنید غلبه بر اختلال گفتار نیازمند زمان و تلاش است. ضروری است که در طول فرآیند صبور و پایدار باشید. حتی پیروزی های کوچک را جشن بگیرید، با انگیزه بمانید و به یاد داشته باشید که پیشرفت تدریجی است اما دست یافتنی است.

علاوه بر این مراحل، در اینجا بیست و یک نکته وجود دارد که می‌تواند مکمل تلاش شما برای خلاص شدن از شر اختلال گفتار باشد:

1. آهسته و واضح صحبت کردن را تمرین کنید.
2. در حین ایجاد صدا، روی جای مناسب زبان تمرکز کنید.
3. از کمک های بصری یا نشانه ها برای حمایت از تولید گفتار استفاده کنید.
4. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که مهارت‌های حرکتی دهان را تقویت می‌کنند، مانند دمیدن حباب یا سوت زدن.
5. برای بهبود روانی و ریتم، مرتباً با صدای بلند بخوانید.
6. از صحبت کردن خود ضبط کنید و به مواردی که نیاز به بهبود دارند گوش دهید.
7. به دنبال فرصت هایی برای صحبت در مقابل دیگران باشید و به تدریج سطح دشواری را افزایش دهید.
8. از برنامه ها یا ابزارهای گفتار درمانی مبتنی بر فناوری برای تمرین بیشتر استفاده کنید.
9. روی تکنیک های مدیریت استرس برای کاهش اضطراب مربوط به صحبت کردن کار کنید.
10. پیچاندن زبان یا الگوهای صدای خاصی را تمرین کنید که گفتار شما را به چالش می‌کشد.
11. آوازخوانی می‌تواند به بهبود کنترل نفس، زیر و بمی صدا و برون‌افکنی آواز کمک کند.
12. در گفتگو با دوستان یا اعضای خانواده حامی شرکت کنید.
13. از تکنیک های تصویرسازی بصری برای افزایش تولید گفتار استفاده کنید.
14. برای یافتن راحت‌ترین سرعت برای خود، نرخ‌های مختلف صحبت را آزمایش کنید.
15. خواندن با صدای بلند را تمرین کنید، در حالی که بر مکث ها و جمله بندی مناسب تمرکز می کنید.
16. از تمرینات آینه برای مشاهده حرکات دهان هنگام صحبت کردن استفاده کنید.
17. در صورت نیاز روش های ارتباطی جایگزین مانند زبان اشاره را کاوش کنید.
18. برای تقویت اعتماد به نفس و مهارت های گفتاری در فعالیت های نمایشی یا تئاتر شرکت کنید.
19. از تمرینات گفتار درمانی به عنوان گرم کردن قبل از رویدادهای مهم سخنرانی استفاده کنید.
20. برای حفظ سلامت صوتی بهینه، هیدراته بمانید.
21. برای بهبود مهارت‌های ارتباطی، پیوستن به یک باشگاه سخنرانی عمومی یا Toastmasters را در نظر بگیرید.

به یاد داشته باشید، سفر هر فردی برای غلبه بر اختلال گفتار منحصر به فرد است.همکاری نزدیک با یک آسیب شناس گفتار-زبان واجد شرایط که بتواند راهنمایی و پشتیبانی شخصی را در طول فرآیند ارائه دهد، ضروری است.